Και έφτασε αυτή η στιγμή!Αυτή η στιγμή που η θηλάζουσα μαμά ξαφνικά ως δια μαγείας σταματάει να ακούει”μπράβο που το θηλάζεις”κάνεις το καλύτερο που μπορείς”σαν το γάλα της μαμάς κανένα”και πάει λέγοντας….αλήθειες που λέγονται ως μικρές κολακείες στην νέα μαμά σαν μια ανταμοιβή και ενθάρρυνση για τον νέο ρόλο που έχει να αναλάβει αυτόν της μητρότητας!Πόσο μάλλον για μια μαμά που πάλεψε για να καταφέρει να θηλάσει,που μεγάλωσε το μωρό της χωρίς πιπίλα ακόμα και εκείνα τα βράδια όταν δεν ηρεμούσε και το στήθος της είχε μετατραπεί στο δικό του”χαλαρωτικό”ή δική του παρηγοριά και ανακούφιση….Ακόμα και όταν αυτή η μαμά δεν μπορούσε να πάει ούτε στην τουαλέτα εκείνες τις πρώτες μέρες φοβισμένη πως το μικρό της μπορεί να ξυπνήσει και να πεινάει αναζητώντας το στήθος!
Με τον θηλασμό από τις πρώτες μέρες νιώθεις να αναπτύσσεται μια σχέση εξάρτησης με το παιδί σε μεγενθυμένο βαθμό!Γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να το ηρεμήσει όταν κλαίει και είναι ανήσυχο,γιατί κανείς άλλος δεν μπορεί να το ταίσει και να του προσφέρει γάλα,παρά μόνο η μαμά που πρέπει συνεχώς να είναι στην τσίτα!Αυτή είναι η αλήθεια και αυτά είναι τα πρώτα συναισθήματα μιας νέας θηλάζουσας μαμάς,αυτά βίωσα και εγώ και θυμάμαι από το μαιευτήριο ακόμα….όμως αξίζει τόσο πολύ αυτή η προσπάθεια,που το βλέπεις στην συνέχεια….
Όλος ο περίγυρος ξαφνικά σαν να σε θαυμάζει για αυτό που κάνεις,θα μου πεις πιο το αυτονόητο;Ναι το να θηλάζεις το νεογέννητο μωρό σου είναι το αυτονόητο και το αναμενόμενο κανονικά,άλλα στην εποχή της παραπληροφόρησης και της σύγχρονης ζωής που ζούμε που η εργαζόμενη μαμά μετά από λίγο καιρό πρέπει να γυρίσει στην εργασία της και πάει λέγοντας,το πιο συνηθισμένο που βλέπεις είναι ένα μωρό με μπιμπερό!Τι ψέμματα λέω;Και όχι δεν το κατακρίνω!Άλλωστε και εγώ στα δύο μου μεγάλα αγόρια μπιμπερό και ξένο γάλα έδωσα,γιατί δεν κατάφερα να θηλάσω.Όμως θηλάζοντας το τρίτο μου αγόρι στο έχω ξανά πει,αν μπορούσα θα γύριζα τον χρόνο πίσω και θα πάλευα να πάνε όλα όπως πρέπει για να θηλάσω και τότε….
Δεν μένω λοιπόν στο αν θα δώσεις μπουκάλι η αν θα θηλάσεις το μωρό σου.Προσωπικά δεν με αφορά κιόλας τι κάνει η κάθε μητέρα!Όμως με αφορά το πώς με αντιμετωπίζει η κοινωνία που ζω και μεγαλώνουν τα παιδιά μου,εμένα την θηλάζουσα μαμά που δεν εισπράττει απο κανέναν και πουθενά τον σεβασμό που της αξίζει!Και τι εννοώ;Αρχικά ξεκινώντας από την νοοτροπία της σεξιστικής και γεμάτης ταμπού και στερεότυπα ελληνικής κοινωνίας μας….Γιατί ναι από την μια είναι λογικό αν στο περιβάλλον σου δεν έχεις ξανά δει μαμά να θηλάζει,αν εσένα δεν σε θήλασε η δική σου μαμά για να μπορέσει να σε υποστηρίξει σε αυτό,θα φανεί κάπως”ξένο”το θέαμα της θηλάζουσας μαμάς έξω στον δρόμο.Δημόσια όπως λέγεται.Όπου σταθεί και όπου βρεθεί και χρειαστεί να ταίσει το μωρό της!Από την άλλη γιατι να σου φανεί έτσι;Γιατί ακόμα και αν εσύ δεν το βίωσες στο περιβάλλον σου,γιατί να μην το αντιμετωπίζεις με σεβασμό όπως του αξίζει,δηλαδή ότι δεν γνωρίζουμε καλά απο πρώτο χέρι,δεν το κατανοούμε;Δεν το πλησιάζουμε να το γνωρίσουμε καλύτερα;Κάπου εδώ λοιπόν ίσως μπαίνει το κομμάτι της παιδείας.
Και πώς θα γίνει η κοινωνία μας πιο….φιλική ως προς τον θηλασμό;Γνωρίζοντας τον καλύτερα!Ποιοι μπορούν να μας βάλουν στον κόσμο του θηλασμού;Πέρα από τις θηλάζουσες μαμάδες και την αναγνώριση της προσπάθειας τους,οι ειδικοί είναι αυτοί που μπορούν λίγο να αλλάξουν τα δεδομένα!Μέσα από την δύναμη της ενημέρωσης.Ενημέρωση με σύγχρονη και βάσιμη πληροφόρηση με τα δεδομένα των νέων ερευνών της εποχής που διανύουμε.Πληροφορίες βασισμένες όχι στην Κ.Μαρία την γειτόνισσα ούτε στον τυχαίο παιδίατρο(και όχι μόνο και άλλες ειδικότητες ιατρών)που έπεσε μπροστά μας.Νομίζω στο έχω ξανά πει.Η θεοποίηση των παιδιάτρων πρέπει κάπου να σταματήσει!Όχι δεν είναι όλοι οι παιδίατροι καλοί!Επειδή σπούδασαν σημαίνει πως ότι και να σου πουν είναι σωστό;Πόσα λάθη ιατρών έχουμε ακούσει;Σε όλα τα επαγγέλματα δεν υπάρχουν καλοί,λιγότερο καλοί και κακοί στην δουλειά τους;Ακόμα και ο μηχανικός του αυτοκινήτου σου.Ο ένας είναι μάστορας και σου έφτιαξε το αμάξι όπως το ήθελες και για τα επόμενα 10 χρόνια,και ο άλλος σου έκανε πρόχειρη δουλειά που σε 3 χρόνια ήθελε πάλι service!
Ο θηλασμός λοιπόν θα πρέπει να”διδάσκεται”σε κάθε εγκυμονούσα,απο το ξεκίνημα μιας εγκυμοσύνης προετοιμάζοντας έτσι σωστά την μέλλουσα μανούλα και το σώμα της για τα όσα θα βιώσει.Δεν είναι δυνατόν σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης μια μαμά αν δεν ρωτήσει η ίδια να μην ακούει τίποτα σχετικά με τον θηλασμό.Δεν είναι δυνατόν η μόνη γνωριμία που μπορεί να έχει με τον θηλασμό να είναι μέσω κάποιου σεμιναρίου που μπορεί να παρακολουθήσει.Για αυτό μετά έρχεται η γέννα και όλα της φαίνονται ενα βουνό,όλα τόσο άγνωστα!Κάθε γυναικολόγος θα πρέπει να ενδιαφέρεται μέσω κάποιας συνεργάτιδας μαίας του η κάποιου ατόμου πιο ειδικού πάνω στο θηλασμό να συμβουλεύει κάθε πελάτισσα του!Αρχικά μέσω της γνωριμίας της γυναίκας με όλο της το σώμα,αυτό το δώρο Θεού που είναι η εξέλιξη της ζωής,σε πρώτο στάδιο γνωρίζοντας το στήθος και τον κόσμο του θηλασμού θεωρητικά,στο τι πραγματικά μπορεί να προσφέρει στο μωρό της ώστε να καταλάβει το πόσο σημαντικός είναι και ύστερα να βοηθηθεί και πρακτικά σχετικά με τις στάσεις θηλασμού,την αποφυγή σύγχυσης θηλών κλπ.Σχετικά με τα σεμινάρια θηλασμού θα πρέπει να γίνονται σε όλα τα μαιευτήρια δημόσια και ιδιωτικά εννοείται δωρεάν και πολύ συχνά ώστε να πηγαίνουν όσες περισσότερες μαμάδες μπορούν!
Για να είμαι ειλικρινής,προσωπικά όλο αυτό το διάστημα που θηλάζω 19 μήνες μέχρι τώρα δεν είχα αντιμετωπίσει κάποια αρνητική συμπεριφορά η σχόλια απο τον περίγυρο αλλά και αγνώστους.Αντιθέτως.Το μόνο που θυμάμαι είναι στην αρχή του θηλασμού σε 2,3 μέρη(μαγαζιά) κάποιες γυναίκες να θέλουν να με”προφυλάξουν”και να με κάνουν να αισθανθώ περισσότερη ασφάλεια πηγαίνοντας με σε κάποιο πιο”ιδιωτικό”μέρος από βλέμματα.Κάτι που εγώ δεν ζήτησα καθώς δεν είχα θέμα.Ωστόσο δεν με πείραξε κιόλας ιδιαίτερα.Όμως θηλασμός δεν σημαίνει και απομόνωση,δεν σημαίνει ντροπή.Πως θα γίνει περισσότερο οικείος στο οπτικό κομμάτι αλλα και σαν πράξη χωρίς να προκαλεί εντύπωση,αν οι ίδιες κρυβόμαστε;Όμως επειδή υπάρχουν και γυναίκες που ενδεχομένως να νιώθουν κάποια ανασφάλεια κατά την διάρκεια του θηλασμού δημοσίως,τότε ιδανικά κυρίως σε μεγάλα πολυκαταστήματα θεωρώ πως θα έπρεπε να υπάρχουν κάποιοι ειδικά διαμορφωμένοι χώροι όχι μόνο για θηλάζουσες φυσικά αλλα γενικά για μαμάδες και μωρά/παιδιά που μπορεί να χρειαστούν άλλαγμα,να φάνε η οτιδήποτε άλλο!Και όχι δεν το λέω από θέμα ντροπής-προβολής αλλα από θέμα βολής και ασφάλειας των οικογενειών!Γιατί και η μαμά που δεν θηλάζει,θέλει κάπου να ακουμπήσει να φτιάξει το γάλα του μωρού της,γιατί όταν ένα παιδάκι λερωθεί θέλει έναν πιο”ιδιωτικό” χώρο για να καθαριστεί,γιατί και η μαμά που θηλάζει θέλει κάπου να καθίσει όταν ενώ ψωνίζει ξαφνικά το μωρό της πεινάσει και ζητάει απεγνωσμένα το στήθος.Οπότε και στο πιο απλό,σε κάθε super market ας πούμε θα πρέπει να υπάρχει μια τέτοια γωνιά,για να σεβόμαστε τις νέες μαμάδες και τις ανάγκες των μωρών.Για να μπορούν και οι νέες μαμάδες να βγουν απο το σπίτι τους να πάνε να ψωνίσουν με το μωρό τους παρέα!Μεγάλη παρένθεση αυτή.Και πιο μεγάλο όνειρο.
Συνεχίζω θέλοντας να σου πω,πως όσο το μωρό μου θεωρούταν πραγματικά μωρό(ηλικιακά)για τον περίγυρο δεν άκουσα κανένα μαργαριτάρι σχετικά με τον θηλασμό.Όμως τώρα που το μωρό μου παρα-μεγάλωσε για κάποιους(ναι σε λίγο τον στέλνω φαντάρο καλέ)μου ήρθαν όλα μαζεμένα!Και όλα απο γιατρούς,τυχαίο;Τι σου ανέφερα παραπάνω;
Ξαφνικά λοιπόν για τους περισσότερους παιδιάτρους εκεί έξω,19 μηνών ενα παιδί είναι πολύ μεγάλο για να θηλάζει.19 μηνών πρέπει να του το κόψεις.Στους 19 μήνες το γάλα της μαμάς άλλωστε μετατρέπεται σε νερό και όσα ήταν να προσφέρει τα πρόσφερε.Επίσης είναι γνωστό πως όταν το παιδί δεν τρώει καλά στέρεες τροφές φταίει ο θηλασμός η όταν το παιδί ενω έτρωγε καλά φαγητό,περνάει μια περίοδο αφαγίας(λογικό να κολλήσει στο στήθος)πάλι φταίει ο θηλασμός.Γενικά απο καποια στιγμή και μετά ξαφνικά για όλα φταίει ο θηλασμός.Και αυτά εντάξει να τα λέει η γειτόνισσα αλλα να τα λένε και οι παιδιάτροι;Και εγώ αναρωτιέμαι….
“Τι εννοείς να του το κόψω Αγαπητέ Παιδίατρε μου;Τι είναι ο θηλασμός για να κοπεί απο την μια μέρα στην άλλη;Στα παιδάκια που παίρνουν πιπίλα η μπιμπερό γιατι δεν λες να τα κόψουν;Η μάλλον το λες αλλά για πολύ αργότερα ηλικιακά όταν θυμάσαι τα οδοντριακά προβλήματα.Και όμως και αυτά δυσκολεύονται πολύ να αποχωριστούν κάτι που έχουν μάθει από την γέννηση τους.Κάτι που τους προσφέρει θαλπωρή,ηρεμία,χαλάρωση.Εσυ αλήθεια γιατί δεν κόβεις το τσιγάρο που κάνει κακό και στην υγεία σου;Ζητάς από μια μαμά να κάνει τα πάντα για να γυρίσει την πλάτη στο παιδί της.Να του δείξει με τον πιο απότομο τρόπο ότι η σχέση αυτή που είχαν χτίσει μέχρι τώρα,ξαφνικά πρέπει να αλλάξει.Γιατι;Γιατί έτσι!Γιατί δεν υφίσταται στην Ελληνική κοινωνία τα 2χρονα να θηλάζουν,τι δεν καταλαβαίνεις;Ε λοιπόν προσωπικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου τι είναι συνηθισμένο και τι όχι.Για να θέλει ακόμα το στήθος και το γάλα μου το παιδί μου σημαίνει πως το έχει ανάγκη και πως το ευχαριστεί.Και δεν έχω σκοπό να του κόψω τόσο εύκολα κάτι που του προκαλεί ευχαρίστηση.
Αυτό το γάλα το βοήθησε για να μεγαλώσει,το βοήθησε για να μην βιώσει σχεδόν καθόλου κολικούς,στάθηκε η παρηγοριά του στον πόνο της εμφάνισης των νέων δοντιών,λειτούργησε σαν φάρμακο τις νύχτες που δεν μπορούσε να κοιμηθεί απο εκείνο το κρύωμα η απλά εκείνη την ανησυχία που είχε….Δόντια,άλματα,μικρές ιώσεις,δύσκολα βράδια όλα με το στήθος αγκαλιά σε εκείνο το κοινό κρεβάτι δίπλα δίπλα….Και ξαφνικά τι;
Πόνεσα.Πόνεσα αρκετά 19 μήνες τώρα.Πόνεσα στην αρχή μέχρι να μάθει να θηλάζει,πόνεσα πολύ όταν έβγαζε τα πρώτα δοντάκια,πόνεσα περισσότερο όταν έμαθε να δαγκώνει,μήνες τώρα παλεύω με τις πληγές στις θηλές μου που δεν λένε να περάσουν.
Αλλα κάθε φορά που σκέφτομαι ότι ίσως χρειαστεί να σταματήσουμε το θηλασμό,ένας κόμπος με πιάνει!Γιατί πολυ απλα δεν είναι κάτι που εξαρτάται από εμένα,δεν είναι κάτι που θα στερηθώ εγώ όσο και αν μου λείψουν αυτές οι μέρες και όσο και αν τις σκέφτομαι βλέποντας το παιδί μου να μεγαλώνει!Κάναμε κόπο για να τα καταφέρουμε μαζί να θηλάσει και μάλιστα αποκλειστικά!Και θα τα παράταγα τόσο εύκολα;Όχι!Γιατί έτσι είμαστε εμείς οι μαμάδες,θυσία γινόμαστε για τις ανάγκες των παιδιών μας!
Οπότε αγαπητέ παιδίατρε,αντί να μου πεις να κόψω τον θηλασμό βοήθησε με για το πώς να κλείσουν οι πληγές μου όσο πιο γρήγορα και αν δεν ξέρεις πες μου να απευθυνθώ σε έναν σύμβουλο θηλασμού ρε αδερφέ!(ωχ τι σου είπα τώρα ε;)Άφησε την εύκολη λύση για τελευταία επιλογή.Όπως συμβουλεύεις τις μαμάδες που δεν θηλάζουν να συνεχίσουν να δίνουν γάλα σκόνη στα μωρά τους μετά τον χρόνο(γιατί είναι πολλά τα λεφτά Άρη)έτσι και σε εμένα που θηλάζω πες μου έναν καλό λόγο και να συνεχίσω μέχρι το περισσότερο δυνατό,ιδανικά μέχρι τον φυσικό αποθηλασμό….η έστω όσο περισσότερο αντέξουμε!Ξέρω πως δίνοντας το δικό μου γάλα στο μωρό μου εσένα ίσως πέφτουν τα κέρδη σου ίσως πάλι απλα να είσαι άσχετος και σε κατηγορώ άδικα,αλλα όπως και να έχει στο 2020 ζούμε και κάτι έχουμε ακούσει για τα οφέλη του μητρικού γάλακτος ακόμα και μετά το έτος,για τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που προτείνει θηλασμό μέχρι τα 2 έτη τουλάχιστον,εσύ δεν ξέρεις στα αλήθεια τίποτα;”
Κλείνοντας ίσως αυτό το άρθρο να απευθύνεται κυρίως στις θηλάζουσες μαμάδες η όσες θήλασαν και πέρασαν παρόμοιες καταστάσεις,αλλα είναι κυρίως ένα μικρό ανθρώπινο μαμαδίστικο ξέσπασμα για να μην νιώθουμε και τύψεις που προσπαθούμε για το καλύτερο δυνατό(γιατι εκεί μας κατάντησαν πλέον)αλλα εύχομαι να διαβαστεί κυρίως από νέες και μέλλουσες μαμάδες που θέλουν να θηλάσουν η τουλάχιστον να προσπαθήσουν και έχουν ήδη φοβηθεί με τα όσα έχουν ακούσει!
Keep on breastfeeding moms!
