Ένα γράμμα για σένα,που μεγαλώνοντας ίσως το διαβάσεις και χαμογελάσεις,κάποια στιγμή ίσως και να με καταλάβεις….

Έφτασε η στιγμή λοιπόν που θα πας σχολείο!Το μεγάλο μας αγόρι θα πάει σχολείο,κάτι πρωτόγνωρο για όλους μας σαν οικογένεια,μια καινούργια εμπειρία,μια καινούργια φάση της ζωής μας ως γονείς….Μα κυρίως μια νέα ενότητα στην δική σου ζωή,ένας νέος ρόλος αυτός του μικρού”μαθητή”!

Νιώθω σαν να πηγαίνω εγώ και πάλι σχολείο….πραγματικά,τέτοιο άγχος,τέτοια αγωνία και λαχτάρα,τέτοιο καρδιοχτύπι!Δεν ξέρω αν σε κάποιους και πάλι φανώ υπερβολική,αλλά δεν είναι λίγο….μετά από 4 ολόκληρα χρόνια της δικής μας ρουτίνας,του δικού μας πρωινού ξυπνήματος και της εντελώς δικιάς μας καθημερινότητας στο σπίτι(συμπεριλαμβανομένου και του #homeschooling που τόσο σου άρεσε και μου ζήταγες κάθε πρωί)ξαφνικά λοιπόν τα πρωινά θα αποχωριζόμαστε για κάποιες ώρες….Είναι λογικό τα συναισθήματα μου να είναι ανάμικτα!Εύχομαι τουλάχιστον αυτές οι ώρες που θα βρίσκεσαι σε ένα νέο περιβάλλον για εσένα αυτό του νηπιαγωγείου,σου εύχομαι ειλικρινά να περνάς υπέροχες δημιουργικές στιγμές!Να μάθεις πολλά καινούργια πράγματα,να κάνεις φίλους και παρέες,να περάσεις τον πιο εποικοδομητικό σου χρόνο….

Ένας λόγος παραπάνω που αυτή η περίοδος με βρίσκει τόσο αγχωμένη είναι φυσικά η δική σου αρνητική στάση μέχρι στιγμής που εύχομαι πραγματικά να αλλάξει και να αγαπήσεις το σχολείο σου τόσο πολύ που να ανυπομονείς να πας κάθε μέρα!Πραγματικά θα νιώσω μεγάλη χαρά και ανακούφιση όταν σε δω και εσένα χαρούμενο και συμφιλιωμένο με την ιδέα….Όλο το καλοκαίρι το θέμα των συζητήσεων μας κινούνταν γύρω από ότι φέτος θα πας σχολείο,και όπως λες εσύ χαρακτηριστικά:”στο μεγάλο σχολείο!”Το προνήπιο μεγάλο σχολείο!Μάλιστα!Όλο το καλοκαίρι λοιπόν λεκτικά προσπάθησα να σε προετοιμάσω όσο περισσότερο μπορούσα,κάναμε πολλές κουβέντες και πάντα σου μίλαγα όπως και τώρα με ενθουσιασμό για το σχολείο που θα πας!Και ενώ μου συζήταγες κάποιες φορές,πάντα έβλεπα και τον δισταγμό στην έκφραση σου….και κάπου εκεί ερχόταν η ερώτηση σου:”εσύ θα φεύγεις μαμά;”

Αν και 4 χρόνων πλέον αρκετές φορές με έκανες να καταλάβω πως και σε αυτή την ηλικία ενα παιδί μπορεί να βιώνει το δικό του”άγχος αποχωρισμού”τουλάχιστον εγώ αυτό ένιωσα σαν μαμά….Στην όλη ιδέα του σχολείου,σε ενοχλεί το ότι η μαμά δεν θα μπορεί να είναι εκεί μαζί σου,είσαι μικρός για να το καταλάβεις,είναι η πρώτη σου φορά λογικό να θες τον χρόνο σου….Σίγουρα σε όλο αυτό αρνητικό ρόλο έπαιξε το γεγονός της περσινής μας ανεπιτυχής προσπάθειας για παιδικό σταθμό(τα έχω γράψει αναλυτικά εδώ)που δυστυχώς αυτή η κακή εμπειρία σε στιγμάτισε αφου είναι κάτι που ακόμα το θυμάσαι και μου το αναφέρεις….Για αυτό τονίζω πλέον το πόσο σημαντική είναι η φάση της προσαρμογής για ένα παιδί που πάει πρώτη φορά σχολείο,πόσο μάλλον για ένα μικρό παιδάκι που πάει πρώτη φορά παιδικό σταθμό!

Φέτος λοιπόν αναγκάζεσαι να πας σχολείο….Άλλο κεφάλαιο αυτό!Αφού το νηπιαγωγείο η δίχρονη φοίτηση σε αυτό για τους περισσότερους δήμους έγινε υποχρεωτική!Θες να σου πω αν συμφωνώ με αυτό;Είναι νωρίς για να κρίνω στην πορεία θα φανεί αν πραγματικά κάνει καλό και βοηθάει τα παιδιά σε κάτι ουσιαστικό το νηπιαγωγείο….Το σίγουρο είναι πως τα προετοιμάζει για το δημοτικό,το πρώτο πιο μεγάλο σχολείο θα λέγαμε….Σε αυτό που σίγουρα δεν συμφωνώ είναι στις συνθήκες που επικρατούν στους δήμους σχετικά με τα κτιριακά προβλήματα και θέματα εγκαταστάσεων που υπάρχουν στους περισσότερους δήμους!Δηλαδή θες να κάνεις υποχρεωτικό το προνήπιο;Στους δήμους που αυτό είναι εφικτό!Και όχι να μένουν παιδάκια και γονείς που δεν ξέρουν που θα είναι τελικά το σχολείο τους για την φετινή χρονιά,που δεν χωράνε στα υπάρχον νηπιαγωγεία των δήμων και δεν ξέρουν που θα τα πάνε….Όχι με αυτά δεν συμφωνώ καθόλου….Η χώρα της προχειρότητας που πρώτα πέφτουν οι υπογραφές και μετά βγαινουν τα προβλήματα!

Να νιώθεις τύχη λοιπόν που το παιδί σου θα είναι σε ένα νορμάλ κτίριο,αν είναι δυνατόν!Σαν μάνα ευελπιστώ να μην συναντήσει άσχημες συνθήκες καθημερινότητας το παιδί μου οπως και κανένα άλλο παιδί φυσικά….Εύχομαι το νηπιαγωγείο μας να είναι πραγματικά ενα πολύ καλό σχολείο που θα μας αφήσει τις καλύτερες αυριανές αναμνήσεις,που θα γίνει η φωλίτσα του μικρού μου αγοριού που με λαχτάρα θα έρχεται να μου λέει τα νέα και τα καμώματα του….

Μα πάνω από όλα οι νηπιαγωγοί,αυτοί οι άνθρωποι,οι πρώτοι δάσκαλοι των παιδιών μας,εύχομαι να αγαπάνε αυτό που κάνουν,να βλέπουν την δουλειά τους ως λειτούργημα,να είναι ενημερωμένοι και να νοιάζονται πάνω από όλα για τον ψυχικό κόσμο των παιδιών….

Το νηπιαγωγείο αποτελεί μέρος της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, σε αντίθεση με τους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Σύμφωνα με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση παρέχεται στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά σχολεία…

Ο «φυσικός» χώρος για ένα παιδί 4 ετών είναι το Νηπιαγωγείο και όχι ο βρεφονηπιακός σταθμός,αφού στην ηλικία αυτή το παιδί διαθέτει τη γνωστική και ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα ώστε να συμμετέχει στα εκπαιδευτικά προγράμματα που πραγματοποιούνται στο Νηπιαγωγείο.Το νηπιαγωγείο χτίζει τις βάσεις για την μελλοντική τους μάθηση.

Το νηπιαγωγείο είναι ο πρώτος σχολικός σταθμός των παιδιών μας,στην πιο κρίσιμη ηλικιακή τους φάση που βρίσκονται σε μια τόσο αλματώδη φάση ανάπτυξης….Το νηπιαγωγειο επιδρά στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού αλλά και στην νοητική και κοινωνική του ανάπτυξη!Επιδιώκει την καλλιέργεια και την ανάπτυξη μιας σειράς δεξιοτήτων.Όσον αφορά τους τομείς ανάπτυξης,το νήπιο παίζει σημαντικό ρόλο:Στην σωματική ανάπτυξη,στην αντιληπτική και αισθητηριακή ανάπτυξη,στην επικοινωνιακή και γλωσσική ανάπτυξη,την γνωστική ανάπτυξη καθώς και την συναισθηματική κοινωνική ανάπτυξη!

Καταλαβαίνεις τώρα γιατί παίζει τόσο σημαντικό ρόλο οι νηπιαγωγοί να είναι πάνω από όλα Άνθρωποι με κατανόηση και ενσυναίσθηση που αγαπάνε τα παιδιά και την δουλειά τους και θέλουν μόνο να προσφέρουν;Γιατί ενα κακό ξεκίνημα,ένας λάθος δάσκαλος μπορεί να σημαδέψει την σχολική ζωή ενός παιδιού και αυτό είναι το λιγότερο….μπορεί να μην το βοηθήσει να αναπτυχθεί και να εξελιχθεί σωστά!Για αυτό και το δικό μας άγχος,το άγχος του γονιού,δεν είναι λίγο ξαφνικά να φεύγουν από την κύρια φροντίδα μας,και για κάποιες ώρες να είναι συνδεδεμένα καθημερινά με έναν άλλον άνθρωπο που σαφώς θα θέλουν τον χρόνο τους κιόλας για να τον συνηθίσουν….

Σε σένα δείχνω ενθουσιασμό και χαρά,σου λέω όλα τα θετικά του νηπιαγωγείου και του πιθανού δασκάλου/δασκάλας σου,προσπαθώ να σου δημιουργήσω όμορφα συναισθήματα για το ξεκίνημα σου….Δεν σου δείχνω την δικιά μου προσωπική αγωνία!Οι δικοί μου κοντινοί άνθρωποι την γνωρίζουν,την αναγνωρίζουν….Γιατί όσο cool μαμά και αν φαίνομαι,πίστεψε με άλλο τόσο δεν είμαι!Βασικά μέχρι να βεβαιωθώ θεωρώ.Μέχρι να επιβεβαιωθώ ότι θα είσαι σε καλά χέρια!Ότι θα σε προσέχουν.Ότι θα θες να πας με χαρά σχολείο!Τότε ίσως να είμαι πιο ήσυχη….

Γιατί αυτό θέλω!Θέλω να αγαπήσεις το σχολείο περισσότερο από ότι το αγαπούσα και εγώ,να θες να πηγαίνεις με χαμόγελο,να μην κλαις,να χαίρεσαι….Αυτό θα με κάνει και εμένα χαρούμενη!

Άλλωστε Έρως μου,μαζί σου ως μαμά τα ζω όλα πρώτη φορά!Εσύ μου δείχνεις τον κάθε καινούργιο δρόμο….Είσαι το πρώτο μας παιδί,το μεγάλο μας αγόρι και κάθε δική σου πρώτη φορά είναι και δική μας….Δίπλα σου μαθαίνουμε και εμείς,δίπλα σου ζούμε κάθε καινούργια εμπειρία ως γονείς!Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής,με έχεις πάει και απο δύσκολα μονοπάτια μέχρι τώρα,όμως πάντα σε ακολουθούσα!Και σε ευχαριστώ για αυτό!Γιατί μαζί ανακαλύψαμε πολλά καινούργια πράγματα,γιατί εσύ με έβαλες να ψαχτώ και να ενημερωθώ για διάφορα θέματα,γιατί εσύ μου έδειξες ότι η μητρότητα έχει και τις δυσκολίες της και πρέπει να τις αντιμετωπίσεις!Όμως ξέρεις τι;Πάντα σε θαύμαζα.Και σε θαυμάζω!Μου άρεσε που δεν ήσουν και το πιο….”εύκολο”παιδί(δεν θέλω να βάζω ταμπέλες και να χαρακτηρίζω,θέλω απλά με κάποιον τρόπο να εκφραστώ).Μου άρεσε που δεν συμβιβαζόσουν εύκολα και έκανες αυτό που εσύ ήθελες,η να το πω αλλιώς”την μικρή σου επανάσταση”!Δεν σε σταμάτησα,σε ακολούθησα.Όσο κι αν με άγχωσες πολλές φορές.Και συνεχίζεις μέχρι και σήμερα….Πάντα να κάνεις τις επιλογές σου με τον ίδιο ενθουσιασμό που έχεις τώρα οταν κάνεις κάτι που σου αρέσει πολύ….Δεν θέλω να σου κόψω αυτόν τον ενθουσιασμό,αυτά τα φτερά της επανάστασης σου!Θέλω να μεγαλώσω ανθρώπους.Ανθρώπους με τα δικά τους θέλω και την δική τους ταυτότητα!Όμως ξέρεις τι με εντυπωσιάζει πιο πολύ;Ότι σε αρκετά σημεία μου μοιάζεις ρε μπαγάσα!(και δεν εννοώ εμφανισιακά αυτή την φορά)Αλλα αυτήν την φλόγα που έχεις μέσα σου,σαν κάπου να την έχω ξανά συναντήσει….Κι αν καμιά φορά μαλώσουμε και έρθουμε σε σύγκρουση και μου θυμώσεις και σου θυμώσω,ξέρεις εσύ τι θα κάνεις,ξέρεις εσύ τι θα μου πεις….Μια σου λέξη αρκεί!Αυτήν που με φωνάζεις….

“ΜΑΝΟΥΛΑ”❤πες την εσύ και με έφερες ολόκληρη τούμπα!

Σου εύχομαι καλή σχολική χρονιά!Καλό ξεκίνημα σε αυτήν την νέα φάση της ζωής σου,στο ξεκίνημα του σχολείου….Εύχομαι να σε ενθουσιάσει και να σου αρέσει ΤΟΣΟ πολύ οπως λες και εσύ,όποτε εσύ το αισθανθείς,εγώ απλά θα το χαρώ ακόμα πιο πολύ!Και που θα πάει θα συνηθίσω και εγώ αυτές τις ώρες μακριά σου(λέμε τώρα)….πρέπει δηλαδή!

Σ’αγαπάω μεγάλο μου αγόρι….αρχηγέ της δικής μας παρέας του σπιτιού,άντε να κάνεις ασκήσεις και με κανέναν άλλον εκτός από την μαμά στο σπίτι(αν και θα μου λείψει και αυτό)Το απόγευμα μαζί όσες ασκήσεις θες!❤

Τι νόμιζες δεν θα έγραφα για τα συναισθήματα μου λίγο πριν το κουδούνι του σχολείου αρχίσει να χτυπά;

Καλή σχολική χρονιά!